W działającym w Polsce systemie emerytalnym wspartym na trzech filarach, przyszli emeryci w części sami oszczędzają na swoje własne emerytury. Ale bieżące świadczenia osób urodzonych przed 1949 rokiem wypłacane są przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych w całości z bieżących składek. Bieżących, czyli tych odprowadzanych od każdej pracującej osoby. Czyli na obecnych emerytów pracują, w metaforycznym sensie, ich dzieci i wnuki. Przyszli emeryci częściowo samodzielnie gromadzą swój kapitał na przyszłe świadczenia. Obowiązkowa składka w określonej części (która może ulegać zmianie, jak pokazało doświadczenie ostatnich miesięcy) odprowadzana jest do FUS w pozostałej do otwartych funduszy emerytalnych. Fundusze zarządzają tymi środkami przez cały czas, kiedy jest się czynnym zawodowo. W momencie przejścia na emeryturę zgromadzony kapitał powiększony o odsetki wypłacany jest w comiesięcznym świadczeniu emerytalnym. Tak więc na obecnych emerytów pracują czynni zawodowo. Na przyszłych emerytów pracują, chociaż w pewnym stopniu oni sami. Zwłaszcza, jeśli decydują się na oszczędzanie w trzecim filarze. To całkowicie dobrowolne składki, które mogą w znacznym stopniu podwyższyć środki, z których będzie się korzystać po zaprzestaniu pracy zawodowej. Warto samemu oszczędzać na emeryturę, nie polegając w tym względzie na zmieniającej się władzy ustawodawczej i wykonawczej.
Kto pracuje na emerytów w obecnym systemie emerytalnym
