Możemy wyróżnić dwa główne podziały bezrobocia: ze względu na przyczyny, jakimi jest spowodowane oraz ze względu na czas jego trwania. W podziale przyczynowym możemy znaleźć bezrobocie koniunkturalne, rosnące w czasach kryzysu gospodarczego, a słabnące w okresach dobrej koniunktury. Dalej mamy bezrobocie frykcyjne, inaczej naturalne. Charakteryzuje się ono krótkookresowością (do 3 miesięcy) i jest o tyle nie do uniknięcia, że zawsze będzie występować grupa osób chwilowo bezrobotnych z powodu zmiany miejsca zamieszkania, zawodu itp. Występuje również bezrobocie sezonowe, związane z tym, że prace w niektórych zawodach są uzależnione od warunków pogodowych (np. w budownictwie). Wreszcie ostatnią grupą według tego podziału jest bezrobocie strukturalne. Jest ono stosunkowo najgroźniejsze, gdyż wiąże się często z postępem technologicznym i odpływem miejsc pracy z jednych branż do innych, które może przyjąć na niektórych obszarach masowe rozmiary. Bezrobocie możemy również podzielić według długości okresu, w którym osoba nim dotknięta pozostaje bez pracy. Wyróżniamy tu bezrobocie krótkookresowe (do 3 miesięcy), średniookresowe (od 3 miesięcy do jednego roku), długookresowe (powyżej roku), wreszcie trwałe. Najgroźniejsze jest oczywiście bezrobocie długookresowe, które łatwo może się przerodzić w trwałe.